ธุดงค์

ข้อปฏิบัติที่เป็นไปเพื่อขูดเกลากิเลสอย่างยิ่ง ช่วยส่งเสริมความมักน้อยสันโดษ

"อุบาลี ภิกษุผู้ถืออยู่ป่าเป็นวัตรนี้มี ๕ จำพวก คือ
๑ เพราะเป็นผู้เขลา เพราะเป็นผู้งมงาย จึงอยู่ป่า
๒ เป็นผู้ปรารถนาเลวทราม ถูกความอยากครอบงำจึงอยู่ป่า
๓ เพราะมัวเมา เพราะจิตฟุ้งซ่าน จึงอยู่ป่า
๔ เพราะเข้าใจว่าพระพุทธเจ้า พระสาวกของพระพุทธเจ้าสรรเสริญจึงอยู่ป่า
๕ เพราะอาศัยความมักน้อย สันโดษ ขัดเกลา ความเงียบสงัด
และเพราะอาศัยว่าการอยู่ป่ามีประโยชน์อันงามนี้ จึงอยู่ป่า
..."

ที่มา อริยวินัย