บุญในพุทธศาสนาเกิดจาก ทาน ศีล ภาวนา เท่านั้น
(ไม่มีว่าผ่านพิธีกรรมต่างๆ เช่น พิธีบวชอุปสมบท แล้วจะได้บุญ)
ภิกษุและสามเณรบวชอยู่ในศาสนา
อย่าเข้าใจว่าได้แต่บุญฝ่ายเดียว
บาปคอยดักอยู่มากมาย
เปรียบเหมือนคนไม่รู้จักค้าขาย
เข้าใจว่าได้กำไรแต่ฝ่ายเดียว
แท้จริงขาดทุนคอยดักอยู่ข้างหน้าหารู้ไม่
จากหนังสือ ตำราดูพระ ของท่านพุทธทาสภิกขุ
"มีคนหนึ่งรู้จักกัน ก็เคยพลาดพลั้ง เคยบวชเป็นพระ
เป็นพระแล้วก็ถือศีลธรรมดานี่แหละ
แต่ว่าไม่ได้ทำอะไร ไม่ได้ทำประโยชน์อะไร
เพราะสมัยนั้น ไม่มีการเรียนปริยัติหรือปฏิบัติอะไร
บวชกันตามประเพณีไปงั้น
วันๆอยู่ไปเรื่อยๆ
ตายจากชาตินั้นก็ไปเกิดเป็นวัว
ไปใช้หนี้ชาวบ้านเขา"
ที่มา อริยสัจ
หลวงพ่อปราโมทย์
รักษาศีลได้ไม่ดี แล้วรับทาน
------------------------------
ใจของทายกผู้ให้ทาน เขาตั้งใจถวายทานแก่ท่านผู้มีศีล
แต่พระภิกษุทุศีลมารับแทน
ก็เท่ากับว่าเป็น ขโมย
พระพุทธเจ้าทรงแสดงว่า
พระภิกษุทุศีล บริโภคปัจจัย ๔ ของชาวแว่นแคว้น ผู้มีศรัทธา
เรียกว่า เถยยบริโภค (คือ การขโมยบริโภค)
ที่มา "หลวงตา บวชมาทำไม"
รักษาศีลได้ไม่ดี แล้วมรณภาพไป
-----------------------------------
ภิกษุที่มีอาบัติติดตัว ถ้ามรณภาพไป ก็มีคติ 2 อย่างเท่านั้นคือ
ไม่ไปเกิดเป็นนรก ก็เกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน
ที่มา "หลวงตา บวชมาทำไม"
พระมหาโมคคัลลานะ ผู้มีทิพยจักษุ
ได้เห็นเปรตซึ่งมีรูปร่างเป็นภิกษุ ภิกษุณี สิกขมานา สามเณร และสามเณรี ล่องลอยอยู่ในอากาศ
บาตรก็ดี จีวรก็ดี ประคตเอวก็ดี ของเปรตเหล่านั้นลุกเป็นเปลวไฟโชติช่วง
แผดเผาร่างกายอยู่ตลอดเวลา
และเปรตเหล่านั้น ก็ได้แต่ส่งเสียงร้องครวญครางไปมาบนอากาศ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสเล่าประวัติของเปรตเหล่านั้นว่า
ในชาติก่อน เปรตเหล่านั้น ได้เกิดเป็นมนุษย์มีโอกาสประเสริฐสุด
โดยได้บรรพชาอุปสมบทเป็นพระภิกษุ ภิกษุณี สิกขมานา สามเณร และสามเณรี
ในพระพุทธศาสนาของพระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า
แต่เขาเหล่านั้นประพฤติผิดธรรม ผิดวินัย มีอาจาระอันชั่วช้า
ไม่ปฏิบัติตามคำสั่งสอนของพระพุทธองค์
เมื่อละโลกแล้ว ได้ไปเกิดเป็นสัตว์นรกอยู่สิ้นกาลช้านาน
ครั้นหมดกรรมพ้นจากแดนนรกแล้ว เศษกรรมชั่วยังมี จึงต้องมาเกิดในเปตติวิสยภูมินี้
ที่มา: พระไตรปิฏก
No comments:
Post a Comment